ریاضی درس خشک و درس سردی است                              ریاضی بهر ما همچون نبردی است

نبردی    کاندر    آن   تیغت  مداد    است                             حریف و دشمنت مشق زیاد است  

نبردی     کاندر   آن  خونت           نریزند                              ولی  صفرت  به  رنگ خون نویسند    

به    میدان     نبردش    چون    نهی   پا                             نگاهت   را    بگردانی    به   هرجا  

به    هر    سو     بهر    قتلت   ایستاده                              چهل   فرمول   تابع های    ساده 

به    مشرق    خیل   خطهای     عمودی                              به مغرب شصت و دو سور وجودی

براکت   این    طرف     با       قدر  مطلق                             در آن سو  حد  و  انتگرال و مشتق

دو  صد  لعنت   بر   ا ین   اقوام   سینوس                             به  تانژانت و  کتانژانت و  کسینوس

که   فرمولهای  آن  بی  حد  و  بی حصر                              بود  در  صورت  و  در  مخرج   کسر

خلاصه       می کنکم     دیگر      کلامم                             قبولش    می کنی    یا   نه  ندانم

به   میدان  پا   منه   کارت  خراب   است                            دراینجا نمره بیست چون سراب است

       

 

 

خوشا آنان که دانشجـــــــــــو ندارند
دوتا اینــــــسو دوتا آنــــــسو ندارند
که از شهریه ها غمــــــــــباد گیرند
چو پولـــــــی تا نوک پــــارو ندارند

هر آن کس را که دیدی هست دلشاد
بدور از نالــــــــــــه و اندوه و فریــاد
بـدان فرزنـد ایشان نیــــست راهـــی 
پـدرجـان ، سوی دانشـــــــــگاه آزاد

غـــــذایش را بجــــــــز کوکو ندیـــدم
به زیر پاش یک زیلـــــــو ندیـــــــدم
درون خانـه اش را هرچه گشــــــتم 
به غیـر از پنـــــــــج دانشـجو ندیــدم

 

 

 

تابع بی چون و چرا         (نقل از نشریه پویا شماره۱۱)

تابع عشق تو را ،‌دامنه ای پیدا نیست

یک به یک هست، ولی بهر دلم پوشا نیست

می هراسم که چو معکوس نمایم آن را

آشکارا شود آن رابطه که ، پیدا نیست

راستی ،گر به تو بسیار شوم من نزدیک

عشق پاکم ، به کجا میل نماید ،‌جانیست

گرتوخواهی که درآغوش تو من جاگیرم

تابع فردخودت ، زوج نما، پروا نیست

منحنی دلت ، از رأس شکسته است ، چه باک

که مماس دل من هست ، ولی آنجا نیست

رفع ابهام نمودم ، زخم لبهایت

پس سخن ساده بگو ، وقت غم وحاشا نیست

هرچه من ،‌ روی نمودار رخت گردیدم

باز، یک نقطه بحرانی آن ، پیدا نیست

من بیچاره ، اسیر خم گیسوی توام

این چنین تابع بی چون وچرا ، هرجا نیست

چو« سعادت » ، سروکارش به توابع افتاد

بیکران تر زنگاهش ، به همه دنیا نیست

« علی سعادت فر »‌

دبیرریاضی بیرجند

 

 

نقل ازمجله پویا-۱۰

 

شنو از دانشی که بی کران است              شگفتی ها دراین دریا نهان است

ریاضی مثل یک قوی سبکبار              به نرمی بر روی هستی روان است              

درخشنده تر از یک قرص خورشید          فروغش بین دانش ها عیان است

دونده همچو آهوی سبک پی                    به باغ علم و دانش او دوان است

هماره غرق گلهای بهاری                          علوم پایه را بی او، خزان است

نگهدار حریم علم و دانش                              علوم پایه گله ، او شبان است

حسابان درگلستان ریاضی                 بسی خرم چو یک سرو چمان است

مکان هندسی بسیار زیباست                      تو گویی باغ زیبای جنان است

عروسی همچو مشتق در حسابان                  به مثل دلبری ابرو کمان است

نسیم جانفزای کاکل حد                                دوای درد جمله عاشقان است

توپولوژی نخستین درس زیبا                  جمیل و نوبرو خیلی جوان است

حساب،‌دیفرانسیل چون مرمرناب            شکیل و صاف و زیبا و گران است

وجود هندسه چون مخمل نرم                   حریر و سندس وبرد یمان است

مثلث با سه ضلع ساده بنگر                         هزاران دایره در وی نهان است

دوایر همچو خون سرخ ، جاری                       درون پیکرش دایم روان است

نقاط و صفحه و خط و فضا را                    برای هندسه چون جان جان است

درون کشور اشکال و احجام                          شهی مانند نقطه حکمران است

شعاع دایره همراه خوبان                            وتر با مرکز و قطر و کمان است

بیا چون دایره گردنده باشیم                  که رقص او چو رقص مهوشان است

شعاع و مرکز و قطر و وترها                           برای دایره گوش و زبان است

 

 

 

محمد حسین نظری

 

 

شاعر این مثنوی دیوانه نیست                     با ریاضی خوانده ها بیگانه نیست

 

روز و شب خواب ریاضی دیده ام                      خواب خطهای موازی دیده ام

 

كاش در دنیا نشان از غم نبود                           صفر صفرم اینقدر مبهم نبود

 

حال ،بشنو اندكی از رشته ام                             مثل یك زالو به خونش تشنه ام

 

در ریاضی چهره ای شاداب نیست                     هشت ترمی ،در انجا باب نیست

 

بچه ها پیوسته دشنامش دهند                              گوش خود اما به فرمانش دهند

 

ای ریاضی ،ای ریاضی چیستی؟                       می بری هردم به تیغت ،كیستی ؟

 

تاكه اسمت بر زبان سبز شد                                كل مغزم پیچهایش هرز شد

 

چون برای درسهایی مثل جبر                             گاو نر می خواهد و یك مرد گبر

 

شخصیتهایی چنان فرما وگوس                            هر كدامش قامتم را داده قوس

 

بچه ها از قضیه گریان می شوند                          بهر اثباتش پریشان می شوند

 

بهر تنها یكصدم  پایان  ترم                                 جمله می لولند انجا مثل كرم  

 

نانشان را همچواجر كرده است                            اینچنین امثال تیلور كرده است

 

جمله دانشجو به ظاهر مثل گل                              لیك در عقل وسیرت گشته خل

 

روزها در محضر فیثاغورس                              می شود دیوانه وبی حال وحس

 

می رود گاهی به چپ ،گاهی به راست                     مثل یك دنباله ناهمگراست

 

شب ولیكن تا سحر خر می زنند                           صحبت از دنیای دیگر می زنند

 

پر امید از شیوه اقلیدسی است                             بینوا كف كرده در رویای بیست

 

چونكه انجا بیست از ان خداست                           نوزده را ول كه سهم انبیاست

 

از میان سیزده دانشكده                                     زیر ده ،گویی میانگینش زده

 

از ریاضی گشته خر باهوشتر                           كرده كمتر راه خود را بر وتر

 

قضیه ای را می برد دائم به كار                         قضیه ای در هندسه، نامش حمار

 

می زنم فریاد لبریز از یقین                              ای فغان از دست استوكس وگرین

 

ان ریاضی یك،به زحمت پاس شد                      نمره ام ده شد ولی سر طاس  شد

 

صنعتی من زلف ومویی داشتم                           بین یاران ابروئی   داشتم

 

می زدم فرق وسط ،گهگا ه رپ                         می شدم پشت تریبونهای گپ

 

از چه رو كردی سرم را طاس طاس؟                 ای دریغ ،افتاده ام از اند كلاس

 

ای ریاضی خوان شاعر گوش كن                       پنبه غفلت برون از گوش كن

 

رشته ها را غرق حلاجی مكن                            مسخره بر برق و نساجی مكن

 

مثل  این جادو گران پیر زن                               اینقدر چون غربتی ها غر نزن

 

چون بهشتی بوده گر در اسمان                            برزمین شد صنعتی در اصفهان

 

 شعر من لبریز از رمز بود                                هر چه در بالا سرودم طنز بود

 

خنده بر هر درد بی درمان دواست                        خنده بسیار هم نوعی بلاست

 

ای عزیزان،غصه را باطل كنید                            خنده را در كار خود داخل كنید

 

لیلی  و مجنون یكدیگر شوید                                 بی خیال درس، بازیگر شوید!

تهیه و تنظیم : عظیم اکبری   دوم تجربی دبیرستان نمونه موسوی

 

 

 

 

این شعر که بر شما خطاب است

 

با لفظ ریاضی وحساب است                          

از آنالیز و جبر و حسابان

 

الفاظ به هم رسیده در آن                              

گویی که ریاضیات چون قند

 

بگشوده زبان دهد به ما پند                           

خواهی که شوی زگفته خرسند

 

اینک تو بشنو نصیحتی چند                           

با گویش زیبا ی ریاضی

 

امید،کزان شوی تو راضی                            

کز من بشنو زروی عبرت

 

در نقطه ی بحرانی عمرت                            

بیشینه ی تابع جوانی

 

دریاب، چو هست زندگانی                             

تعیین علامت رفیقان

 

در مرحله ی نخست بگنجان                           

منفی نشود برای تو دوست

 

زشت است چنین کسی نه نیکوست                    

آن کس که دو چهره است ویک نیست

 

تابش مشو که یک به یک نیست                       

با خاطر جمع و فکر مثبت

 

با زور که نه ، به ضرب همت                        

می کوش که خشنودی دل ها

 

را جمع کنی وغصه منها                              

خواهی که نشوی که پیش همه خوار

 

از دامنه پای پیش مگذار                               

ماکزیمم سود و مصرف کم

 

با فکر درست است وعزم محکم                       

از جزء صحیح هر چه که گفتند

 

بردار،برای خویش یک پند                             

یا گنگ شو وسخن مگو یا

 

در حرف صحیح باش گویا                             

گر پیروزی است نیت تو

 

ارکان موفقیت تو                                        

اضلاع مثلثی است قائم

 

برنامه،هدف ،تلاش دائم                                 

خوش باد هر آن که صفحه ی دل

 

را کرده تهی ز عضو باطل                             

در صفحه ی زندگی، صفاتش

 

مثبت شده اند مختصاتش   

 

 

 

دیروز در درس ریاضی گفت استاد                            مهر و وفا را ضرب در صلح و صفاکن         

 مجموعة غم را بِنه دریک پرانتز                               روی لبانت آکُلاد خنده واکن          

 یک نقطه بردار از فراز نون مِحنت                             با نقطه بای محبّت آشنا کن             

  هر نامساوی را مساوی کردن اُولی                         دلتای قلبت را بَری از کینه ها کن             

 منزل مکن در زیر رادیکال دنیا                                  یا خویش را با یک توان زآنجا رها کن     

 از نقطه ای بر روی مُخْتَصّات ذِهنت                          خطی برای مهربانی ها جدا کن            

 منها مکن ما را ز خوان بی دریغت                           بُردار لُطفت را خدایا سوی ما کن         

 

 

شنو از دانشی که بی کران است              شگفتی ها دراین دریا نهان است

ریاضی مثل یک قوی سبکبار              به نرمی بر روی هستی روان است              

درخشنده تر از یک قرص خورشید          فروغش بین دانش ها عیان است

دونده همچو آهوی سبک پی                    به باغ علم و دانش او دوان است

هماره غرق گلهای بهاری                          علوم پایه را بی او، خزان است

نگهدار حریم علم و دانش                              علوم پایه گله ، او شبان است

حسابان درگلستان ریاضی                 بسی خرم چو یک سرو چمان است

مکان هندسی بسیار زیباست                      تو گویی باغ زیبای جنان است

عروسی همچو مشتق در حسابان                  به مثل دلبری ابرو کمان است

نسیم جانفزای کاکل حد                                دوای درد جمله عاشقان است

توپولوژی نخستین درس زیبا                  جمیل و نوبرو خیلی جوان است

حساب،‌دیفرانسیل چون مرمرناب            شکیل و صاف و زیبا و گران است

وجود هندسه چون مخمل نرم                   حریر و سندس وبرد یمان است

مثلث با سه ضلع ساده بنگر                         هزاران دایره در وی نهان است

دوایر همچو خون سرخ ، جاری                       درون پیکرش دایم روان است

نقاط و صفحه و خط و فضا را                    برای هندسه چون جان جان است

درون کشور اشکال و احجام                          شهی مانند نقطه حکمران است

شعاع دایره همراه خوبان                            وتر با مرکز و قطر و کمان است

بیا چون دایره گردنده باشیم                  که رقص او چو رقص مهوشان است

شعاع و مرکز و قطر و وترها                           برای دایره گوش و زبان است

منبع: نقل از مجله پویا -- ۱۰

 

 

  باز هم خواب ریاضی دیدم                     خواب خط های موازی دیدم

     فکر کردم همیشه ایکس مجهول است              اما انگار اشتباه میکردم

         ایکس ایگرگ یار یاور هستند                    اما گویی دشمن ما هستند

          گاه خط ها را موازی میکنم                      با توان هانقطه بازی میکنم

         شیب خط ها را به تندی میدوم                  تا به خط بی نهایت بنگرم

                لشکر تمرین دارم                            بی شمار لشکر فرمول دارم

     در کنار پاره خط ها نقطه ها پژمرده اند           در کنار ایکس وای ها مرده اند

            گاه در زندان قدر مطلقم                      در کنار نقطه ها دل بسنه اند

        باز هم خط ها را تعقیب میکنم                     تا به خط عمودی بنگرم

       بچه ها از ایکس وای ها خسته اند              از نمودار و توان دل کنده اند

 

سراینده:امیرحسین غفرانی پور

 

 

تابع عشق تو را دامنه‌اش پیدا نیست

یک‌به‌یک هست ولی بهر دلم پوشا نیست

می‌هراسم که چو معکوس نمایم آنرا

آشکارا شود آن رابطه که پیدا نیست

 

 

راستی گر به تو بسیار شوم من نزدیک

عشق پاکت به کجا میل نماید جا نیست

گر تو خواهی که در آغوش تو من جا گیرم

تابع ، فرد خودت زوج نما ، پروا نیست

منحنی دلت از رأس شکسته است چه باک

که مماس دل من هست ولی آنجا نیست

رفع ابهام نمودم ز خم لبهایت

پس سخن ساده بگو وقت غم و حاشا نیست

هر چه من روی نمودار رخت گردیدم

باز یک نقطه‌ی بحرانی آن پیدا نیست

من بیچاره اسیر خم گیسوی توام

این چنین تابع بی چون و چرا هر جا نیست

چون سعادت سر و کارش به توابع افتاد

بیکران تر ز نگاهش به همه دنیا نیست

 

 

برگرفته از سایت دانش اموزان دبیرستان هراتی

 

 

 

 

 

 

برچسب‌ها: